05 - Nisan - 2018

Hatalar, hayalarıma atılmış bir tekme
yıldızlar geçiyor gözümün önünden 
ileride de ipini koparan bir tekne 
yerinde olmak isterdim, 
ne de güzel kaçıyor be
ardından ne idüğü belirsiz bir sis beliriyor 
ya da fena dayak yiyorum, 
üstelik hiç de aç değilim
farkında da değilim ne olduğunun, 
ne bittiğinin
sanıyorum ki; yağmur da yağıyor
belki de sadece burnum kanıyordur 
kim bilir, ben bilmiyorum
hem neden hayat bu kadar asabi
canımın altı tutmuş, yetmez mi
siyah bir gökyüzü görüyorum, artık yıldızlar da kayıp 
ölesiye sabit duruyorum, 
her şey fink atıyor 
şimdi daha şiddetli dönüyor başım 
sanki beş kişi üzerime çullanmış
girmişim bir meydan dayağına
kalkar gibi oluyorum, bir darbe daha 
çaresiz kapanıyorum mide boşluğuma 
yetmiyor olacak ki, kulağımda çanlar 
ezan sesi gibi yükseliyor, 
avlumda çıkıyor canlar 
alışıp, acıyı hissetmiyorum 
bir zaman sonra der iken böyle 
yirmi küsür yıl geçti ama 
hayat hayalarımı tekmeliyor hâlâ!